woensdag 14 oktober 2015
Tweezaamheid II
Het tweetal dat dezelfde eenling keelde,
door de klauwen rond het hart hoge muren smeede,
het bloed verdunden tot de
Hemelhoge muren het bezweken,
van smart en inwaardse hartenkreten.
En toen zijn meeste vrees vervluchtigd was,
Zij elkanders zwoele naaktheid kusten,
Lachte zij stil, of zij iets wonders las;
Terwijl hun harten buik aan buik rusten.
Hun weemoed zweeeg met een zwoele ondertoon
van doorgeurde zoete droom,
zij die daar elkaar beminden,
als Twee Vleselijke magneten.
Hoe, tot dan, kon men ook weten,
dat eenzaamheid zijn eigen tij tot tweespalt kan keren.
Wier ontwetendheid zelfs het zonnelicht zou deren,
En de nacht blauwkleurig vlaakt.,
als men uit schaduwen ontwaakt
Bloeit haar lichaam:
mild-rose naakt.
door de klauwen rond het hart hoge muren smeede,
het bloed verdunden tot de
Hemelhoge muren het bezweken,
van smart en inwaardse hartenkreten.
En toen zijn meeste vrees vervluchtigd was,
Zij elkanders zwoele naaktheid kusten,
Lachte zij stil, of zij iets wonders las;
Terwijl hun harten buik aan buik rusten.
Hun weemoed zweeeg met een zwoele ondertoon
van doorgeurde zoete droom,
zij die daar elkaar beminden,
als Twee Vleselijke magneten.
Hoe, tot dan, kon men ook weten,
dat eenzaamheid zijn eigen tij tot tweespalt kan keren.
Wier ontwetendheid zelfs het zonnelicht zou deren,
En de nacht blauwkleurig vlaakt.,
als men uit schaduwen ontwaakt
Bloeit haar lichaam:
mild-rose naakt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
About Me
- Joost De Rijger
0 reacties:
Een reactie posten