maandag 8 januari 2018

witte lelies


het verward beweeg der tijdlozen
wachtend in de regen,
tot de strijd is gevoerd
schelle hese krijsen verstild,

De zon is gezonken
het ruisen van wind door blaadren
en door de bomen: het
wegtrekken  van treurende wolken

t'pikdonkert en ademt
bloed en aarde,spuwend
wenkt de stervenden
aan niks denkend
de akkerzwarte stilte in,

aldaar....

trommels en donderingen,
het verward beweeg der tijdlozen
weerklinken in het ruim heelal,

je wist dat ze komen zal,
De grootmoeders van de overwal.
Beveelt, die moet sterven
jij, die moet gaan!

Het wijzen hare spitse vingers
deed mijn bleke ogenopenslaan,
naar de helle maan
die hen de glans toedekt
van een diepblauwe hemeltrans.

D.

uit
mn menshuid
gekropen

ik kus de schaduw
en vlieg en ga hoog maar
als ik echt kon toveren,
( echt waar! )

dan toverde
ik
mezelf
naar een tijd
zonder jouw.
zoals nu.

maar dan zonder
vroeger.