Joost De Rijger

Onder de wijze lindeboom, in de volle zomerzon.

Laat 't bezinnen achterwege. U lot reeds beklonken

uw glazen beklonken, en in de volle zomerzon,

uw zorgen weggedronken.

Verlooch niet uw dromen, nee, curve uw horizon,

Het vallen, buigen & opstaan, stuk gereperteerd.

In de schaduw van de zomerzon, tussen stukken koud beton.

uw les gepresenteerd.

Het tellen van de dagen, wat rest is u egaal.

Het mengen van dag en nacht, uw huid slecht flets

en vaal. Uw zielleogen ingekeerd:

Zien enkel uw verhaal.

Uw hand geraakt, niet hard maar ook niet zacht,

het voelde heel gewoon, vertrouwd. Normaal.

En toch de uren die tellen en de mond gesnoerd.

Uw ziel langzaam dragend in haar val

door het een en al, omvloerd.